- πάντροπος
- -ον, Α1. αυτός που κατατροπώθηκε2. αυτός που αποδέχεται όλους τους τρόπους τής ύπαρξης.[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + τρόπος (πρβλ. πολύ-τροπος)].
Dictionary of Greek. 2013.
πάντροπος
Look at other dictionaries:
πάντροπον — πάντροπος all routed masc/fem acc sg πάντροπος all routed neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παντρόπῳ — πάντροπος all routed masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παν- — και παμ και παγ (ΑΜ παν και παμ και παγ ) α συνθετικό ονομάτων και ρημάτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο ουδέτερο παν (με ᾰ βραχύ) τού επιθ. πᾱς*. Το ν του α συνθετικού διατηρείται όταν το β συνθετικό αρχίζει από φωνήεν ή… … Dictionary of Greek
